Zupa szczawiowa / sorrel soup

Tak, tak. Coś mega prostego, a jak rzadko już dziś spotykanego. Zupa szczawiowa. Nie każdy lubi. Ja na początku nie byłam przekonana, bo zupę tę jadłam tylko raz, sto lat temu i nie pamiętałam czy ją lubię. Zrobiła ją dla mnie i mojej siostry dawno, dawno temu moja babcia. Rodzice zostawili nas pod jej opieką i kuchnią. Pamiętam jak przyniosła z łąki siatę zielonego chwastu, który dla zabawy czasem jedliśmy ze znajomymi, gdy byliśmy małymi dziećmi, ciesząc się jak głupi, że to takie kwaśne, dobre i za darmo.
A dziś, mimo że mój mąż to dziwak jeśli chodzi o jedzenie, stwierdziłam raz kozie śmierć. Sezon na chwasty otwarty, to czemu nie spróbować.
I to był strzał w dziesiątkę. Mąż się oblizywał, a ja już w 100% się do niej przekonałam.

Składniki:

• 1 l bulionu warzywnego;
• solidny pęczek świeżego szczawiu;
• 1 cebula;
• olej do smażenia;
• max. 0,75 l zagotowanej wody do rozcieńczenia bulionu.

Cebulę kroimy w drobną kostkę. Na niewielkiej ilości oleju podsmażamy ją, aż się zeszkli. Do cebuli dorzucamy pokrojony w dość szerokie pasy szczaw i smażymy, aż stanie się taki troszkę odbarwiony. Bulion zagotowujemy, dolewamy zagotowanej wody i wrzucamy do niego podsmażoną cebulę i szczaw, gotujemy razem ok. 15 minut. Voila!

W wersji wegańskiej można podawać ją z ziemniakami, a wegetariańskiej z jajkiem gotowanym na twardo i łyżką kwaśniej śmietany. Mniam! 

Smacznego :)

Bulion warzywny, czyli rosół po wegetariańsku! (vegetarian broth)

Trochę eksperymentowałam z tym bulionem, ale powiedziałam - bez rosołu nie da się żyć. Dlatego próbowałam, próbowałam (i dalej będę próbować ulepszać przepis) i chyba to jest to. Odpowiednio tłusty, aromatyczny i rozgrzewający. Trzeba było wytrenować danie zanim nadejdą znów zimne dni, kiedy to ciepły rosół uratuje nas przed przeziębieniem.

Podstawą są dobre jakościowo warzywa i w dużej ilości.
Robimy zakupy i czyścimy lodówkę, a później mamy cudowny wywar.
Potrzebne składniki:

• 3 l zimnej wody;
• 1 duży seler;
• 1 pietruszka (korzeń);
• 1-2 łodygi selera naciowego;
• dwie cebule;
• dwa ząbki czosnku;
• 1 zielona część pora;
• 3-4 marchewki średniej wielkości;
• 4 suszone pomidory;
• 2 łyżki oleju;
• 4 gałązki świeżego lubczyku (gdy wybieramy suszony to będą myślę z 2 łyżeczki);
• 2 łyżki sosu sojowego;
• sól i pieprz.

Wszystkie warzywa dokładnie myjemy i szorujemy. Cebulę obieramy z suchej skórki, ale jej nie wyrzucamy. Warzyw nie obieramy, tylko wkładamy wszystkie do garnka, łącznie ze skórką z cebuli. Do tego lubczyk i olej. Zalewamy zimną wodą. Zagotowujemy i na małym ogniu gotujemy minimum 4 godziny. Niestety ten długi czas gotowania jest konieczny, aby warzywa oddały nam najwspanialszy aromat.

Pod koniec gotowania doprawiamy sosem sojowym (dzięki niemu uzyskujemy smak umami), solą i pieprzem. 

Bulion jest bardzo aromatyczny i spokojnie można go wykorzystać do różnych zup. Ja swoją porcję podzieliłam na 3 części, z czego dwie zamroziłam i wkrótce zrobię z nich jakieś inne zupy, a z tej jednej pozostałej zrobiłam...zupę szczawiową, na którą przepis już za chwilę. 

A pamiętaliście o Dniu Mamy? :)

Paprykowe łódeczki z farszem (boats made of red pepper with filling)

Dzisiejszy przepis powstał w przypływie weny i nowego przeświadczenia, że dobrze przyprawione tofu to pycha tofu! Mój mięsożerny mąż przyznał wyższość takiego tofu nad mielonymi, sukces :)

Danie świetnie nadaje się na obiad albo na kolację ze znajomymi, którzy twierdzą, że bez mięsa żyć się nie da.

W dodatku danie jest w pełni wegańskie.

Przepis na 4-6 łódeczek (w zależności od wielkości papryk i własnego uznania napchania ich - u mnie 4 łódeczki):

• 2 (lub 3) czerwone papryki;
• kostka tofu (180 g);
• 3 dość duże pieczarki;
• pół szklanki bułki tartej;
• 3 łyżki oleju;
• 1 łyżka sosu sojowego
• 1/4 łyżeczki octu balsamicznego (opcjonalnie);
• 2 łyżki sezamu;
• pół łyżeczki wędzonej papryki (słodka lub ostra w zależności od upodobań);
• kilka listków posiekanej świeżej bazylii i oregano;
• pieprz cytrynowy (opcjonalnie)
• pieprz i sól.

Papryki dokładnie umyć, przekroić na pół i usunąć gniazda nasienne.

Tofu pokroić w małe kosteczki i rozgnieść rękoma (można oczywiście użyć blendera ręcznego dla ułatwienia sobie pracy), aby nabrało takiej rozbitej konsystencji.

Pieczarki umyć, obrać i pokroić w kostkę. Dodać do masy z tofu i rozcierając w palcach tofu, wymieszać. Dodać pozostałe składniki i wyrabiać na stosunkowo gładką masę (tak aby nie powstały grudki z tofu). Wypełnić farszem papryki. 

Piec w 220°C przez 30-45 min (sprawdzać patyczkiem drewnianym czy farsz w środku jest już ciepły i nie za bardzo mokry, gdyż czas pieczenia zależy od ilości wypełnienia papryk).

Smacznego! 

W tle pieczone ziemniaczki w wykonaniu mojego męża, wkrótce przepis!

Niedługo również przepis na orzeźwiający wegański "jogurt" bez jogurtu :)

moje chwasty i "a to co stoi na parapecie to wy jecie?" 

Tarta z botwinką / tart with young beetroot (wegetarian)

Dziś przygotowałam bardzo szybki obiad. Taki, który w zasadzie sam się robi. A w dodatku jaki efektowny, smaczny i sycący :)
Inspiracja napłynęła ze strony KUKBUK 
Mąż wczoraj "nakradł" dla mnie bzu, więc, oprócz maślanego zapachu tarty, w domu dominuje kwiatowy zapach niebieskich cudeniek.

Uwaga - przepis jest wegetariański, nie wegański.

Do przygotowania ciasta potrzebne składniki to:

• 100 g twardego masła;
• 1 duże jajko;
• 225 g mąki żytniej (u mnie typ 720).

Do przygotowania "farszu":

• pęczek botwinki;
• ok. 100 g utartego żółtego sera (w zależności od upodobań);
• 250 g jogurtu naturalnego lub trochę mniejsza ilość śmietany słodkiej;
• 2 jajka;
• gałka muszkatołowa, pieprz, sól, świeże zioła np. bazylia - wg uznania. 

Mąkę rozgnieść z masłem rękoma, po czym dodać rozbełtane jajko. Wyrabiać do uzyskania zwartej konsystencji. Uformować kulę, zawinąć w folię aluminiową i odłożyć na 30 min do lodówki. 

Po schłodzeniu rozwałkować na dość cienki placek i ułożyć w formie do tarty. Piec 15 min w 200°C (można obciążyć ciasto grochem żeby nie rosło).

W tym czasie można przygotować masę serowo-jajeczną przez wymieszanie wszystkiego ze sobą (oprócz botwinki).

Po wyjęciu ciasta z piekarnika, ostudzić je lekko i ułożyć na nim pokrojone liście, łodygi i małe buraczki. Zalać masą serowo-jajeczną.

Piec w piekarniku w 200°C przez 30 min.

Smacznego! 

Burgery z kaszy jaglanej / Millet burger

Przygodę z wegetarianizmem zaczęłam naprawdę niedawno. Dlatego ten blog to będzie taki... hm pamiętnik z mojej podróży. Miesiąc temu wyszłam za mąż i w związku z tym wyprowadziłam się z mięsożernego domu. W ten sposób nadarzyła się okazja, żeby zrobić to o czym marzyłam od dawna, czyli przestać jeść mięso. Do tej pory to moja mama gotowała, ja wykazywałam się w kuchni jedynie epizodycznie (choć wegetariańsko!), dlatego jadłam i tak to co wszyscy. Teraz i tak muszę gotować i robić zakupy, więc to ja decyduję co wkładam do garnka i na patelnię :)

Dziś pierwszy przepis, bardzo silnie zainspirowany Jadłonomia, czyli przepisem Marty Dymek :) - swoją drogą, bardzo polecam wszystkim początkującym wegetarianom/weganom (takim jak ja ! :) )

A jeszcze przed przepisem - zapraszam na Instagrama @vegetarian_minimalist

Składniki (na ok. 9 dość dużych kotletów)

• 1 szklanka kaszy jaglanej (przepłukana zimną wodą i później wrzątkiem, aby pozbyć się goryczy)
• 5 marchewek startych drobno na tarce
• 1 cebula pokrojona w drobną kostkę
• 1 ząbek czosnku przeciśnięty przez praskę
• 1/2 szklanki bułki tartej
• 1/4 szklanki oleju - ja użyłam rzepakowego zwykłego
• 3 łyżki mąki - zwykłej pszennej, może być tortowa
• sól, pieprz
• 1/4 łyżeczki imbiru sproszkowanego
• 1 łyżeczka suszonej bazylii
• odrobina kurkumy dla koloru (opcjonalnie)
• 1 łyżka octu balsamicznego (opcjonalnie)

1. Wszystkie składniki mieszamy razem.
2. Lepimy kotlety i układamy je na wyłożonej papierem blasze do pieczenia. Jeżeli słabo się kleją - to znak, że trzeba dodać jeszcze trochę mąki i oleju.
3. Pieczemy w 200°C przez 30 minut, w połowie czasu pieczenia przekładamy kotlety na drugą stronę, uważając żeby się nie rozpadły.

pycha nawet na surowo :)

ktoś musi pilnować żeby kotlety nie zniknęły :)

Zdjęcia autorskie :)